Aan de totstandkoming van deze digitale encyclopedie wordt nog gewerkt.
Kasteel Klein Tongelre: verschil tussen versies
| Regel 1: | Regel 1: | ||
| − | [[bestand: Klein Tongelre.jpg|thumb|right| | + | [[bestand: Klein Tongelre.jpg|thumb|right|500px|De locatie van het vroegere "Kasteel Klein Tongelre" op de hoek van de Rustenburgstraat en de Generaal Bothastraat (foto Google maps)]] |
| − | [[bestand: Kasteel Klein Tongelre.jpg|thumb|left| | + | [[bestand: Kasteel Klein Tongelre.jpg|thumb|left|500px|Een afbeelding van het "Kasteel Klein Tongelre" op de hoek van de Rustenburgstraat en de Generaal Bothastraat]] |
| − | <big>'''Kasteel Klein Tongelre'''</big> | + | <big>'''Kasteel Klein Tongelre'''</big><br> |
| + | |||
Landbouwer en herbergier Dionysius Peters was in de tweee helft van de negentiende eeuw de eigenaar van een weiland in het gehucht Herzenbroek in Klein Tongelre. Zijn zoon Adrianus Peeters, ook een landbouwer, verkocht het in het jaar 1900 aan landbouwer Dionysius Leonarduszoon Vogels. De annexatie van Tongelre en Eindhoven zal nog niet voor iedereen duielijk geweest zijn, maar Vogels verkocht het weiland al in 1912. Grote veranderingen waren op komst.<br> | Landbouwer en herbergier Dionysius Peters was in de tweee helft van de negentiende eeuw de eigenaar van een weiland in het gehucht Herzenbroek in Klein Tongelre. Zijn zoon Adrianus Peeters, ook een landbouwer, verkocht het in het jaar 1900 aan landbouwer Dionysius Leonarduszoon Vogels. De annexatie van Tongelre en Eindhoven zal nog niet voor iedereen duielijk geweest zijn, maar Vogels verkocht het weiland al in 1912. Grote veranderingen waren op komst.<br> | ||
| + | De nieuwe eigenaar was Wilhemus van de Wiel, een aannemer en metselaar. Na enkele jaren, toen de annexatie zo goed als rond was, bouwde Van de Wiel op een deel van het weiland een huis. De grond om het huis werd bouwland.<br> | ||
| + | Familielid Johannes Van de Wiel en enige consorten werden in 1930 de nieuwe eigenaren. Na een verbouwing werd het geheel door het kadaster omschreven als "huis en tuin". Daarop volgde in 1936 een flinke verbouwing waarbij ook een tweede woning werd gebouwd.<br> | ||
| + | Na afloop van de Tweede Wereldoorlog voelde de gemeente Eindhoven behoefte om veel huizen te bouwen omdat de woningnood hoog was. Het bezit van Johannes van de Wiel werd daarom in 1948 onteigend. De gemeente Tongelre (d.i. Eindhoven) werd de nieuwe eigenaar. Delen van wat tot die tijd als tuin werd vermeld, werden aangewend om daarop wegen en huizen te realiseren. Het kadaster somt op wat vanaf 1952 met het grondgebied, waarvan het "Kasteel van Klein Tongelre" dus een onderdeeltje was, is gebeurd. In de kadastrale legger wordt een opsomming gedaan: huizen, transformatorhuisje, tuinen, straten, bouwterrein en schildersatelier. Of er in het "kasteeltje" destijds een schildersatelier was gehuisvest, is vooralsnog niet bekend. <br> | ||
| + | In 1952 verkoopt de gemeente een deeltje van het hele terrein met de twee huizen en de tuin aan de Coöperatieve Veiling vereniging De Mijerij G.A. uit Eindhoven.<br> | ||
| + | Daarna is sprake van "veilinggebouwen"en opslag". Het geheel werd in 1953 nog eens verlengd. In 1955 wordt een loods aan het veilinggebouw toegevoegd. In de 15 jaar daarna worden nog eens diverse delen aan het geheel toegevoegd. Maar in 1972 komt een einde aan het "Kasteel" dat allang gedegradeerd was tot veilinggebouw. De grond en alle bebouwing daarop worden door "ruiling" aan de gemeente afgestaan.<br> | ||
| + | <br> | ||
| + | JH 2024 | ||
Versie van 6 mei 2024 om 11:32
Kasteel Klein Tongelre
Landbouwer en herbergier Dionysius Peters was in de tweee helft van de negentiende eeuw de eigenaar van een weiland in het gehucht Herzenbroek in Klein Tongelre. Zijn zoon Adrianus Peeters, ook een landbouwer, verkocht het in het jaar 1900 aan landbouwer Dionysius Leonarduszoon Vogels. De annexatie van Tongelre en Eindhoven zal nog niet voor iedereen duielijk geweest zijn, maar Vogels verkocht het weiland al in 1912. Grote veranderingen waren op komst.
De nieuwe eigenaar was Wilhemus van de Wiel, een aannemer en metselaar. Na enkele jaren, toen de annexatie zo goed als rond was, bouwde Van de Wiel op een deel van het weiland een huis. De grond om het huis werd bouwland.
Familielid Johannes Van de Wiel en enige consorten werden in 1930 de nieuwe eigenaren. Na een verbouwing werd het geheel door het kadaster omschreven als "huis en tuin". Daarop volgde in 1936 een flinke verbouwing waarbij ook een tweede woning werd gebouwd.
Na afloop van de Tweede Wereldoorlog voelde de gemeente Eindhoven behoefte om veel huizen te bouwen omdat de woningnood hoog was. Het bezit van Johannes van de Wiel werd daarom in 1948 onteigend. De gemeente Tongelre (d.i. Eindhoven) werd de nieuwe eigenaar. Delen van wat tot die tijd als tuin werd vermeld, werden aangewend om daarop wegen en huizen te realiseren. Het kadaster somt op wat vanaf 1952 met het grondgebied, waarvan het "Kasteel van Klein Tongelre" dus een onderdeeltje was, is gebeurd. In de kadastrale legger wordt een opsomming gedaan: huizen, transformatorhuisje, tuinen, straten, bouwterrein en schildersatelier. Of er in het "kasteeltje" destijds een schildersatelier was gehuisvest, is vooralsnog niet bekend.
In 1952 verkoopt de gemeente een deeltje van het hele terrein met de twee huizen en de tuin aan de Coöperatieve Veiling vereniging De Mijerij G.A. uit Eindhoven.
Daarna is sprake van "veilinggebouwen"en opslag". Het geheel werd in 1953 nog eens verlengd. In 1955 wordt een loods aan het veilinggebouw toegevoegd. In de 15 jaar daarna worden nog eens diverse delen aan het geheel toegevoegd. Maar in 1972 komt een einde aan het "Kasteel" dat allang gedegradeerd was tot veilinggebouw. De grond en alle bebouwing daarop worden door "ruiling" aan de gemeente afgestaan.
JH 2024
